5.6.7. Hafta

Biz öğrendiğimizde sabahı zor etmiştik doktora gitmek için ve gittiğimizde ultrasonda sadece bir kese gördük. Ne bekliyoduk ki sadece 5 haftalıkmış ve henüz kendisi sahne almamış..

5.hafta

Ben;
Hiçbir fark hissetmiyordum sadece regl olsamda rahatlasam dediğim bir şişliğim vardı vücudumun heryerinde, yüzüm, göğüslerim, ayaklarım..
Ne bir mide bulantısı ne bir baş dönmesi ne de herkesi baştan vuran aşırı yemek yeme.. Hiç biri yok!
Sadece biraz uykulu bir hal ama uyumasam da ölcek diilim. Yerlerde sürünmüyorum.

Doktor bana uzun uzun anlatıyor henüz erken ama bu haftayla beraber, kendini yataktan kaldıramıcaksın, bol bol uyucaksın, mide bulantıların tüm gün sürecek, aşırı yeme isteğin olacak ama sakın yapma çünkü şuan henüz iki kişi diilsin ve sadece kendine kilo alırsın. Bu sıkıntıların çok normal kendini fazla zorlama..

Eve geliyoruz ve bu haberi daha 5. Hafta olmasına rağmen ailemizle paylaşmaya karar veriyoruz. Neden? Çünkü ters giden bir durum dahi olsa onlarla bunu paylaşıcam en kötü onlar kendi anlıcaklar ruh halimizden. Ee o zaman? Neyi kimden saklıyorum? Annem zaten gözümden anlar :) Biz eve vardığımızda babam uzun yoldan bize gelmişti ve haberi ilk yüzyüze verdiğimiz insan o oldu. Ama biz bişi söylemeden gözümden anlayan annem diil babam olcakmış meğersem bilememişim :)) sonrasında sırasıyla uzakta ki babaanneye dedeye,dayıya,yengelere, amcaya, yeğenlere hep telefonla haber verdik. Akşamüstü İstanbuldan evine dönecek anneanneyi ziyarete gittik, yüzyüze söylemek için.. Uzun uzun anlatıyodu napcağını ki -zaten babaanne olan anneme- anneanne oluyosun hadi bakalım tarzında saçmaladık sevgilimle. Önce anlamadı sonra inanmadı sonra çok duygulandı.

6. Hafta

Elimde bir sürü kitap d&r ın ortasında kalakalmışım. Hepsi hamilelikle ilgili.. Eve gelip internette gezmediğim sayfa okumadığım hamilelik hikayesi kalmamış. İphone uygulamalarının hepsini indirmişim bile. Sonradan sadece kullandığım 2 telefon uygulaması bir internet sitesi kalacak geriye ama olsun. Başucumda ki kitaplar daha sonra ben erken uyuduğumda sevgilimin tarafına geçmiş, hafta hafta bende olacak bebekte oluşacak değişiklikleri okuyor.

Bende yine bir belirti yok. Her şeyi okuyorum olması gereken hiç bir şey olmuyor. Normal hayatıma devam ediyorum. 8 hafta olunca doktor randevumuz var ve ilk kalp atışını orda duymayı umuyoruz. Hala hiç birşey hissetmiyorum hiçbir şey yok sanki içimde.. Duymam lazım diyorum yada biraz bişi görsem inanırım diyorum. Uyuyorum.. Gün içinde diil ama akşam erkenden.. Sevgilim herşeyi yasakladı. Eğilme uzanma zıplama yavaş otur yavaş kalk.. Benim için zor ama sakarlık ve dikkatsizlik yapmamam lazım bu sefer iş ciddi :) kendimden başka birine daha zarar verebilirim.

7. Hafta

Herşey aynı
Değişen tek şey kasık ağrılarım  fazla ve dayanılmaz.. İki büklüm oluyorum. Doktora endişeyle soruyorum ama meraklanıcak birşey olmadığını söylüyor. Rahmim genişliyormuş ve bu gayet normalmiş. No panic!
Aslında bu zamanlarda olması gerekenler çok bilinen, ağızda metalimsi bir tat, mide bulantısı ve belki kusma, yemeklerden ve kokulardan tiksinme, gögüslerde büyüme ve ağrı, uyku hali ve halsizlik, kabızlık... bende ki gibi rahim genişlemesine bağlı kasık ağrısı tabi bir de 

Çok hızlı geçen ve şokunu atlatamadığımız 3 haftanın sonunda 8.haftada doktor randevumuz var ve küçük bir kalp atışı bekliyoruz, onu duyarsak sıkıntı yok.. ama ben biliyorum duyucaz :)

fotoğraflar:birth.com.au